Manneken pis |
vertical divider
to wysoka na 61 centymetrów figurka, stanowiąca część fontanny miejskiej, która obok Atomium i Rynku Głównego stała się jednym z najbardziej znanych symboli Brukseli. Początkowo była to zwykła fontanna, która od XV wieku odgrywała istotną rolę w dystrybucji wody pitnej. Kiedy w XIX wieku utraciła swoją główną funkcję w sieci transportu wodnego miasta, stawała się powoli symbolem brukselskiego folkloru.
|
Mała fontanna stoi na rogu ulic du Chene i de l'Etuve. Została wzniesiona pod koniec średniowiecza, kiedy to Bruksela była w trakcie opracowywania publicznej sieci wodociągowej. W 1619 roku władze Brukseli podjęły decyzję o przebudowie fontanny. Zmieniono kolumnę, sadzawkę i posąg. Oryginalny kamienny posąg został zastąpiony przez model z brązu, wykonany na zlecenie władz przez rzeźbiarza Jérôme Duquesnoya Starszego. Kradli go Anglicy, następnie Francuzi.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Manneken Pis-Jeanneken Pis-Zinneke Pis
Wiadomo, że w XVII wieku Manneken Pis ubierany był co najmniej cztery razy w roku. Współcześnie figurka przebierana jest około 130 razy w roku. W 1770 roku prostą kolumnę, na której osadzony był posąg, zastąpiono rokokowym tłem zaczerpniętym z innej miejskiej fontanny. W 1965 roku rzeźba została zniszczona i zniknęła. Władze Brukseli zleciły wykonanie kopii, która zastąpiła oryginał. Rok później oryginalny posąg został znaleziony w kanale.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
It is worth starting a walk in the streets around the Grand Place. There are many interesting tenement houses here. They are not as spectacular as those on the main square, but they are just as charming. The most famous street is of course Rue des Bouchers, which has retained its medieval name from the time when meat was traded on its cobblestones.
The pedestrian-only street is now called the belly of Brussels, referring to the cafes and restaurants located here. Here you can eat specialties typical of Belgian cuisine, but also try dishes from other regions of the world. The street is always full of tourists taking a break here while sightseeing.
The pedestrian-only street is now called the belly of Brussels, referring to the cafes and restaurants located here. Here you can eat specialties typical of Belgian cuisine, but also try dishes from other regions of the world. The street is always full of tourists taking a break here while sightseeing.
Galeries Royales Saint-Hubert |
vertical divider
The 200-meter-long glass-covered shopping street was designed by Jean Pierre Cluysenaar, who created two monumental galleries, completely covered with a glass roof. The galleries were built in the Italian Renaissance style. The interior design was done by Joseph Jacquet. The facility was opened in 1847 by the King Leopold I.
The passage, formerly known as the Brussels Umbrella, was the best example of the city's commercial development in the 19th and 20th centuries. It is one of the world's first shopping malls. It consists of the King's Gallery, the Queen's Gallery and the Princes' Gallery (fr. Les Galeries de la Reine, du Roi et des Princes). |
W Galerie de la Reine, pod numerem 7, odbyła się w 1896 roku pierwsza projekcja kinowa braci Lumiere (obecnie mieści się tutaj sklep z autentycznymi brukselskimi koronkami). Galerię stworzono jako łącznik różnych funkcji miasta: kulturalnej, handlowej i rozrywkowej. Od 150 lat pod jednym dachem istnieją wysokiej klasy sklepy i butiki, restauracje i kawiarnie. Znajdziemy tutaj również Muzeum Listów i Rękopisów, kino, galerię EXPO, a także Teatr Królewski i Teatr Wodewil.
Adres Galerii: Galerie du Roi 5, 1000 Bruxelles