Main Market |
vertical divider
Jego przepych świadczy o znaczeniu, jakie miała Bruksela wśród kupieckich miast północnej Europy. Pierwsza wzmianka o La Grand Place pochodzi z początku XII wieku. W 1695 roku to serce średniowiecznej Brukseli zostało zniszczone podczas trzydniowego bombardowania, jakiego dokonały wojska Ludwika XIV. Dzisiejszy rynek jest dokładnym odbiciem tego sprzed bombardowania. Dzięki władzom Brukseli, które zdecydowały o przywróceniu miastu dawnego wyglądu, a nie o odbudowie w nowoczesnym stylu, dziś możemy podziwiać piękno zabudowy sprzed wieków.
|
La Grand Place is an outstanding example of the eclectic combination of architectural and artistic styles that characterize the culture of the region. Over the centuries, the market has retained its shape and the characteristic Gothic and Baroque features. All conservation works, since the nineteenth century, were carried out with great care to preserve the original appearance of the renovated buildings. The unique charm of La Grand Place and care for its historic appearance caused that in December 1998 it was inscribed on the UNESCO World Cultural and Natural Heritage List.
In the early Middle Ages it served as a market square, but when the town hall was built in 1444, it became the heart of Brussels. The competing features of cloth and haberdashery traders, crossbowmen, coopers, furniture carpenters, brewers and rafters set here specific symbols of their position, decorated with golden facades, snail peaks and fancy statues.
In the early Middle Ages it served as a market square, but when the town hall was built in 1444, it became the heart of Brussels. The competing features of cloth and haberdashery traders, crossbowmen, coopers, furniture carpenters, brewers and rafters set here specific symbols of their position, decorated with golden facades, snail peaks and fancy statues.
The narrow, crowded streets hide lovely pubs and restaurants serving dishes typical of the region. One of the greatest monuments on La Grand Square is undoubtedly the City Hall (Hôtel de Ville).
Hotel de ville |
vertical divider
to jeden z najpiękniejszych ratuszy w Europie. Od XV wieku góruje nad rynkiem Brukseli. Jeszcze wiek wcześniej na jego miejscu stały drewniane domki i karczmy. Kiedy bogactwo i znaczenie Brukseli w średniowiecznej Europie systematycznie rosło, pojawiła się potrzeba budowy ratusza, nowej siedziby władz miasta. Opracowanie projektu i jego wykonanie powierzono Jacquesowi van Thienenowi. Prace rozpoczęto w 1402 roku. W tym okresie wybudowano mały ratusz (lewe skrzydło obecnego gmachu). W 1444 roku rozpoczęto budowę prawego skrzydła, którą zakończono pięć lat później. W roku 1454 wybudowano nową dzwonnicę. Autorem projektu był wspaniały architekt Jan van Ruysbroeck.
|
Powstała strzelista, wysoka na 97 metrów wieża. Na jej szczyt prowadzi 420 schodów. Zdobi ją pozłacany posąg patrona Brukseli, św. Michała, walczącego z diabłem. 203 statuetki zdobiące ratusz dodano podczas restauracji przeprowadzonej w 1840 roku. Przedstawiają one postaci księżnych i książąt Brabancji panujących w latach 580-1564. Współcześnie ratusz jest siedzibą burmistrza miasta. Wnętrze można zwiedzać z przewodnikiem. Na pierwszym piętrze zwraca uwagę Sala Rady, w której odbywały się posiedzenia brukselskich cechów. Można tutaj podziwiać najsławniejsze brukselskie arrasy z XV, XVI i XVII wieku. W samym środku ratuszowego dziedzińca znajduje się punkt zero, od którego mierzy się wszystkie odległości w Belgi.
There are many historic buildings on the market square, each of which has a story to tell. Roi d'Espagne, headquarters of the baker's guild, stands at number one. Its name comes from the Spanish emperor Charles II, whose bust appears on the facade of the building. Belonging to the bakers' guild is confirmed by the allegory of Strength, Fire, Water, Wind, Grain and Prudence placed on the balustrade. The old guild sentence says that to get the perfect loaf of bread, it is necessary for these six factors to work together. The building was built in 1697 year. Above his entrance is the figure of Saint. Aubert, patron of bakers. The building is topped with a dome with a golden statue on top. Today, one of the most popular Le Roy d'Espagne pubs is located here.
Under the numbers 2-3 was the seat of the candle manufacturers' guild. This building is called Maison de la Brouette. Above the door, you can see the golden wheelbarrow, which probably brought paraffin. At the top of the building stands the figure of St. Gilles, patron of the guild. It was installed in 1912 a year. Currently, there is a stylish cafe here.
The houses with numbers 4 and 5 survived the bombardment of 1695, which is why their lower facades remained unchanged. Building number four is called Maison du Sac and is richly decorated with magnificent ornaments. From 1444 years it housed the headquarters of carpenter and coopers' guilds. Interesting are the characteristic supports (pilasters and caryatids), which take the shape of finishing wooden furniture. The upper part of the building was rebuilt under the supervision of Antono Pastorana in the Baroque style. Building number five is Maison de la Louve, former headquarters of the archers' guild. It was built in 1690 year according to the design of Pieter Herbosch. This is a great example of combining elements of Roman and Flemish architecture. The name of the building comes from a bas-relief above the entrance depicting the legendary she-wolf feeding Romulus and Remus. At the level of the second floor, between the windows, there are allegorical statues of Truth, Lie, Peace and Discord. On the pediment there is a bas-relief of Apollo shooting a python. The building is crowned with the image of the Phoenix, a symbol of immortality.
Under the numbers 2-3 was the seat of the candle manufacturers' guild. This building is called Maison de la Brouette. Above the door, you can see the golden wheelbarrow, which probably brought paraffin. At the top of the building stands the figure of St. Gilles, patron of the guild. It was installed in 1912 a year. Currently, there is a stylish cafe here.
The houses with numbers 4 and 5 survived the bombardment of 1695, which is why their lower facades remained unchanged. Building number four is called Maison du Sac and is richly decorated with magnificent ornaments. From 1444 years it housed the headquarters of carpenter and coopers' guilds. Interesting are the characteristic supports (pilasters and caryatids), which take the shape of finishing wooden furniture. The upper part of the building was rebuilt under the supervision of Antono Pastorana in the Baroque style. Building number five is Maison de la Louve, former headquarters of the archers' guild. It was built in 1690 year according to the design of Pieter Herbosch. This is a great example of combining elements of Roman and Flemish architecture. The name of the building comes from a bas-relief above the entrance depicting the legendary she-wolf feeding Romulus and Remus. At the level of the second floor, between the windows, there are allegorical statues of Truth, Lie, Peace and Discord. On the pediment there is a bas-relief of Apollo shooting a python. The building is crowned with the image of the Phoenix, a symbol of immortality.
Maison du Cornet is building number six. From 1434, it was the home of the rafters' guild. His current appearance was designed by Antoon Pastoran in 1697 a year. Its pediment resembles a stern of a ship. The medallion shows the image of the Spanish monarch, Charles V, and next to the wind rose, a symbol of sailors.
The house at number seven is Maison du Renard. Former headquarters of the guild of haberdashery manufacturers. The current appearance of the facade is the work of Cornelle van Nerven and was created in 1699 year. It is a great example of Flemish Baroque, with visible influence of Louis XIV. The name of the building comes from the golden fox statue above the entrance. Above there are rich bas-reliefs of cherubs, which are accompanied by haberdashery. At the height of the second floor there is an allegory of Justice in the company of four statues symbolizing the continents. At the top of the building there is a figure of St. Nicholas, patron of the guild.
The house at number seven is Maison du Renard. Former headquarters of the guild of haberdashery manufacturers. The current appearance of the facade is the work of Cornelle van Nerven and was created in 1699 year. It is a great example of Flemish Baroque, with visible influence of Louis XIV. The name of the building comes from the golden fox statue above the entrance. Above there are rich bas-reliefs of cherubs, which are accompanied by haberdashery. At the height of the second floor there is an allegory of Justice in the company of four statues symbolizing the continents. At the top of the building there is a figure of St. Nicholas, patron of the guild.
Numer osiem nosi najmniejsza kamienica na rynku, Maison de l'Etoile. Pierwsza wzmianka o budynku pochodzi z XIII wieku. Wtedy to pełnił on funkcję siedziby reprezentanta królewskiego, a potem magistratu. Pod arkadami budynku znajduje się pomnik konającego radcy brukselskiego Everaerda t'Serclaesa, który napadnięty przez siepaczy Pana Gaasbeeka, zmarł w tym miejscu 31 marca 1388 roku. Według starej legendy, dotknięcie prawego ramienia bohatera gwarantuje szczęście i miłość w następnym roku. Obok, pod arkadami, znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona merowi Brukseli, Charlesowi Bulsowi, któremu miasto zawdzięcza obecny kształt budynku.
Maison du Cygnes, czyli Dom pod Łabędziem, to numer 9. Budynek ten powstał w XV wieku. Wziął swą nazwę od umieszczonego nad wejściem potężnego posągu łabędzia z rozpostartymi skrzydłami. Początkowo mieścił się tutaj kabaret. W czasie oblężenia i ostrzału w 1695 roku budynek został zniszczony. Odbudowano go w stylu flamandzkiego baroku. W roku 1720 cech rzemieślników odkupił budynek, tworząc tu swoją siedzibę. Marks i Engels na parterze budynku napisali swoje słynne dzieło Manifest. W 1885 roku powstała tu Belgijska Parti Pracy. Współcześnie mieści się tutaj ekskluzywna restauracja.
Maison du Cygnes, czyli Dom pod Łabędziem, to numer 9. Budynek ten powstał w XV wieku. Wziął swą nazwę od umieszczonego nad wejściem potężnego posągu łabędzia z rozpostartymi skrzydłami. Początkowo mieścił się tutaj kabaret. W czasie oblężenia i ostrzału w 1695 roku budynek został zniszczony. Odbudowano go w stylu flamandzkiego baroku. W roku 1720 cech rzemieślników odkupił budynek, tworząc tu swoją siedzibę. Marks i Engels na parterze budynku napisali swoje słynne dzieło Manifest. W 1885 roku powstała tu Belgijska Parti Pracy. Współcześnie mieści się tutaj ekskluzywna restauracja.
Maison de l'Arbre d'Or was built in the 15th century as a wooden building. One hundred years later, it was bought by the brewers' guild, which still owns it. In the 17th century, according to the design of Willem de Bruyn, the present shape of the building was created. Above the pediment of the house is a golden silhouette with a spear. It is a statue of Charles of Lorraine, which replaced the previous figure of the Habsburg city governor. The basement of the building houses the Brewing Museum (Musée des Brasseurs Belges).
Od wschodu stoi budynek z jednolitą ścienną fasadą, stwarzającą wrażenie, że to jedna kamienica. W średniowieczu istniał on jako zamek rodziny Meynaert. Jedna wspólna fasada dla domów cechowych o numerach 13-19 powstała po zniszczeniach z 1695 roku. Budynek nosi nazwę Maison des Ducs de Brabant. Na wąskich pilastrach umieszczono popiersia 19 książąt Brabancji. W budynku numer 15 mieścił się cech grabarzy, a pod 16 izba młynarzy, gdzie przez pewien czas mieszkał Wiktor Hugo. W budynku numer 17 mieści się cech producentów wózków.
Maison de Tailleurs pod numerami 24-25 to budynek z 1697 roku zaprojektowany, w stylu włoskiego baroku, przez architekta W. de Bruyna. Nad wejściem do budynku znajduje się popiersie św. Barbary, na samym szczycie fasady stoi kamienny posąg św. biskupa Bonifacego, patrona cechu.
Numery 26-27 to Maison de Pigeon, od 1553 roku siedziba cechu malarzy. Parter budynku wykonano w stylu gotyckim, a od pierwszego piętra widać elementy renesansowe. Wiktor Hugo schronił się tutaj, gdy musiał uciekać z Francji przed Napoleonem III. Stworzył tutaj nowelę Mały Napoleon. Pod numerem 28 powstała prywatna kamienica według projektu Jackoba Walkiersa, która zachowała się w oryginalnym kształcie do dnia dzisiejszego.
Maison de Tailleurs pod numerami 24-25 to budynek z 1697 roku zaprojektowany, w stylu włoskiego baroku, przez architekta W. de Bruyna. Nad wejściem do budynku znajduje się popiersie św. Barbary, na samym szczycie fasady stoi kamienny posąg św. biskupa Bonifacego, patrona cechu.
Numery 26-27 to Maison de Pigeon, od 1553 roku siedziba cechu malarzy. Parter budynku wykonano w stylu gotyckim, a od pierwszego piętra widać elementy renesansowe. Wiktor Hugo schronił się tutaj, gdy musiał uciekać z Francji przed Napoleonem III. Stworzył tutaj nowelę Mały Napoleon. Pod numerem 28 powstała prywatna kamienica według projektu Jackoba Walkiersa, która zachowała się w oryginalnym kształcie do dnia dzisiejszego.
Opposite the town hall stands the mighty Maison du Roi (flam. Broodhuis). This house was founded in 1406 as the seat of the bakers' guild. Then the building was adapted by the Burgundian counts as a tax collector. In 1515 A. Keldermans and Hendrik van Pede built a magnificent building in the late Gothic style for the king. In 1695, the building was severely damaged. It was not rebuilt until 1896 in the neo-Gothic style, according to the design of Wiktor Jamaer. In the nineteenth century, the city museum was created in the building (Musee de la Ville Bruxells). The history of the city is presented here on three levels. Wonderful sculptures, tapestries, engravings, paintings and furniture are exhibited. There is also the original Manneken Pis and a collection of about 880 costumes in which he is wearing. The museum also presents a painting by Pieter Breughl the elder, Country Wedding.